Hiç Kimseye Güven Olmaz Dedirten Akrep ve Karınca

Bir zamanlar hayat dolu canlı bir ormanda çalışkan bir karınca kolonisi ve kurnaz bir akrep yaşarmış. Karınca kolonisi sıkı çalışmalarıyla tanınırken akrep dolambaçlı doğasıyla ünlüydü. Karıncalar özenle yiyecek topladı karmaşık tüneller inşa etti ve birleşik bir topluluk olarak birlikte çalıştı. Öte yandan akrep kaos ve yaramazlıktan zevk aldı.

Birbirlerine olan düşmanlıkları kimsenin gerçekten hatırlamadığı uzun zamandır unutulmuş bir olaydan kaynaklanıyordu. Karıncalar akrebin aldatıcı yöntemlerini küçümsedi ve akrep karıncaların birleşik gücünden nefret etti. Gün geçtikçe aralarındaki düşmanlık daha da güçlendi ve karşılaşmaları çatışmalar ve acı değişimlerle doldu.

Güneşli bir günde karıncalar yoğun bir şekilde koşuştururken korkunç bir kuraklık ormana çarptı. Nehirler ve göller kurudu ve tüm canlılar suya muhtaç kaldı. Karınca kolonisi dikkatli bir şekilde depolanan yiyecekleri de hızla azaldığı için hayatta kalmalarından korkuyordu.

Umutsuzluğa kapılan karınca kraliçesi türünün en cesurunu çağırdı ve onları su bulma arayışına gönderdi. Seçilenler arasında Rose adında genç bir karınca vardı. Küçük boyutuna rağmen kararlılıkla yanan cesur bir kalbe sahipti.

Rose dışarı çıkarken azmi onu akreple karşılaştığı ormanın kenarına götürdü. Ortak çıkmazlarına rağmen hem karıncalar hem de akrepler birbirlerine şüpheyle baktı.

Rose derin bir nefes aldı ve kinlerini bir kenara bırakmaya karar verdi. “Lütfen akrep” diye içtenlikle yalvardı” aynı durumu paylaşıyoruz. Su bulmamıza yardım eder misin?”

Akrebin gözleri şaşkınlıkla parladı karıncanın samimiyeti karşısında şaşkına döndü. “Neden sana yardım edeyim karınca?” diye cevap verdi sesi şüpheyle doluydu” Sen ve senin türün her zaman benim ezeli düşmanlarım oldunuz.”

Rose onun şüpheciliğini anladı ama şefkat duygusuna hitap etmeyi seçti. “Yakında su bulamazsak her iki kolonimiz de çok acı çekecek” dedi. “Farklılıklarımız olabilir ama hepimiz hayatta kalmak için bir şansı hak ediyoruz.”

Akrep tereddüt etti sert dış kabuğu hafifçe yumuşadı. Gerçeği onun sözleriyle anladı ve birliğin hayatta kalmanın tek yolu olduğunu fark etti. İsteksizce Rose’ye su arayışında eşlik etmeyi kabul etti.

Birlikte yol boyunca çeşitli engellerle karşılaşarak hain bir yolculuğa çıktılar. Akrep gerektiğinde zehirli iğnesini kullanarak onları yırtıcılardan korudu. Öte yandan Rose yoğun yeşilliklerde gezinmek için keskin zekasını kullandı.

Sonunda kristal berraklığında suyla dolu gizli bir vahaya rastladılar. Susuzluklarını giderirken hem karıncaların hem de akrebin üzerine bir rahatlama çöktü düşmanlıkları kısa bir süre için arka planda kayboldu.

Zaferle kendi kolonilerine dönen Rose ve akrep vaha hakkındaki yeni bilgilerini paylaştılar. Karınca kolonisi ve akrep topluluğu farklılıklarını bir kenara bıraktı ve herkesin iyiliği için kaynaklarını bir araya getirerek bir ittifak kurdu.

O günden itibaren karıncalar ve akrepler uyum içinde yaşadılar. Birlikte çalışmanın düşmanlığa yenik düşmekten çok daha faydalı olduğunu fark ettiler. Orman yeni keşfedilen barışla gelişti ve karınca ile akrebin birliğinin hikayesi nesiller boyunca yankılandı.

Daha Fazla Masal Okumak İçin Uzun Masallar Kategorimizi Ziyaret Edebilirsiniz.