Kibritçi Kız Masalı

Kibritçi Kız Masalı duygusal aynı zamanda hayal dünyasının kapılarını aralayan bir masaldır. Felaket bir soğuk vardı; karlı bir akşamdı. Yılın son akşamı, yani yılbaşı gecesi. Soğuk ve karanlıkta, küçük bir kız çocuğu, üstü başı açık halde ve ayakkabısız yürüyordu. Aslında terlikleri vardı ama büyük ve ısıtmıyordu. Eski önlüğünün içinde bir sürü kibrit vardı. Bazılarını satmak için elinde tutuyordu. Gün boyu kimse satın almamıştı. Zavallı küçük kız, karnı aç ve soğuktan donmuş şekilde karların içinde gidiyordu. Bütün evlerin ışıkları yanıyor ve sokaklarda leziz kızartması kokuları yayılıyordu.

Bir köşeye kıvrılıp oturdu. Küçük ayaklarını altına alarak otursa da, yine de gittikçe üşümesi artıyordu. Buna rağmen eve gitmeye cesareti yoktu, çünkü hiç kibrit satamamış, para kazanamamıştı.. Ev dedikleri sadece bir çatıdan ibaretti. Çok soğuktu ve dışarıdan hiçbir farkı yoktu.

Ah, küçük bir kibritin nasıl da faydası olurdu şimdi! Kutudan bir kibrit alıp duvara sürtse parmakları ısınsa ne iyi olurdu! Sonunda bunu yaptı, bir tane kibrit aldı. Duvara sürer sürmez yandı. Çok güzel yanmıştı. Avucunun içine aldığı kibrit, küçük bir mum gibi yanıyordu. Farklı bir ışıktı bu; küçük kıza, kocaman bir soba önünde oturuyormuş hissi verdi. Soba sıcacık, çok güzel ısıtıyordu! Küçük kız ayaklarını uzatmaya çalıştı. En çok onları ısıtmak istiyordu. Bir anda alev söndü, soba hemen yok oldu…

Kibritçi Kız Masalında Neler Oldu?

Kızcağız elindeki kibrit çöpüyle öylece kaldı. Hemen bir kibrit daha yaktı, alevler çıktı ve alevin ışığı duvara vuruyordu. Küçük kız bakınca odanın içini görüyordu şimdi; içerde, harika beyaz bir masa masanın üzerinde tabaklar duruyor, yemeklerin dumanı üzerinde tütüyordu. Bunun ardından daha da şaşırtıcı, mükemmel bir şey oldu: Tabaktaki tavuk tabaktan aşağı atladı, üzerinde saplı çatal bıçakla birlikte, yerde yürümeye başladı; tam olarak küçük kızın olduğu yere doğru geliyordu. O esnada  yine kibrit söndü. Geriye soğuk ve kalın duvar kaldı. Küçük kız yine çok üzüldü. Ne yapması gerektiğini biliyordu. Kibritçi Kız Masalı enteresan bir şekilde ilerliyordu.

Küçük kız bir kibrit daha yaktı hemen. Şimdi göz kamaştırıcı bir yılbaşı ağacının altında oturuyordu; geçen sene o zengin tüccarın evinde, camdan izleyip gördüğü ağaçtan bile daha büyük, çok daha güzel süslerler doluydu bu ağaç. Yeşil dallarında çeşit çeşit mumlar yanıyor, vitrinlerde gördüğü rengârenk eşyalar yukarıdan onu izliyordu. Küçük kız ellerini havaya doğru kaldırıp almak istese de ne yazık ki, o sırada kibriti yine söndü. Bir sürü yılbaşı mumu gökyüzüne doğru ilerliyor, küçük kız bunların tek tek bir yıldıza dönüştüğünü görüyordu.

Kibritçi Kız Masalı Nasıl Bitti?

Onları izlerken yıldızlardan biri kaydı ve gökyüzünde alev şeklinde büyük bir çizgi bıraktı. “Şimdi biri ölüyor!” dedi kibritçi kız. Onu çok seven ve  iyi davranan tek kişi olan, ama yıllar önce ölen yaşlı büyükannesi demişti ki: “Ne zaman bir yıldız kaydığını görürsen, ölen birinin ruhu gökyüzüne yükseliyor anlamına gelir! Kibritçi kız, bir kibrit daha yakmaya karar verdi. Kibrit yanar yanmaz etraf aydınlandı ve bu aydınlıkta, mutlu ve sevimli yüzüyle büyükannesi belirdi. Büyükanne!” diye bağırdı küçük kız.

“Beni de götür! Biliyorum, kibrit söndüğünde kaybolacaksın. O kocaman soba, güzelim tavuk kızartması ve o güzel, devasa yılbaşı ağacı nasıl kaybolduysa, sen de yok olacaksın!” Sonra telaşla, geriye kaç kibriti kaldıysa hepsini arka arkaya yaktı, büyükannesinin gitmesini istemiyordu. Kibritler öyle parlak yanıyordu ki, her taraf gündüz gibi aydınlıktı. Büyükannesi minik kızı kollarına aldı ve ikisi beraber, aydınlıkta, mutlu bir şekilde içinde gökyüzüne yükseldiler; artık üşümek, açlık ve korku küçük kızdan ayrılmıştı.

Bambaşka bir hayata gelmişti artık. Sabah olduğunda yoldan geçenler küçük kızı bir evin köşesinde oturmuş bir şekilde gördüler. Kıpkırmızı yanakları ve dudaklarında bir gülücükle, yılın son gecesinde donmuş bir şekilde titriyordu. Yeni yılın ilk sabahı, üzerine doğdu; neredeyse hepsi yanmış bir sürü kibritle orada öylece oturuyordu küçük ve zavallı kız. “Isınmak istemiş! Diye düşündü herkes. Yine de  onun ne güzel şeyler yaşadığını, kibrit alevinde ne hayaller gördüğünü kimseler bilemezdi. Kibritçi Kız Masalı burada sona erdi.